Antarktyczna chata Shackletona
Pismo Ernesta Shackletona o stuletniej gorzawie zostało odkryte, zakopane w lodzie pod obozem bazowym odkrywcy Antarktyki.
W styczniu 2010 r. Pracownicy z nowozelandzkiego funduszu dziedzictwa antarktycznego skutecznie usunęli przypadki z lodu i teraz jeden z nich powoli rozmraża się, aby sprawdzić, czy można ocalić whisky.
Chata posłużyła za bazę operacji dla brytyjskiej ekspedycji Nimrod w latach 1907-1909, wczesnej próby wyścigu na geograficzny biegun południowy prowadzonego przez młodego Ernesta Shackletona.
Wyprawa wyrusza z McMurdo Sound. Shackleton wziął udział w wcześniejszej wyprawie Roberta Scotta Discovery, z której został odesłany do domu, najprawdopodobniej cierpiąc na szkorbut. Początkowo planował rozpocząć wyprawę od Scotta Discovery Hut na Hut Point, ale po tym, jak został specjalnie poproszony, aby tego nie robić, załoga Shackletona postawiła własną prefabrykowaną chatę w Cape Royds, zaledwie 23 mil od pierwotnej struktury. Prosta konstrukcja ma 33 stopy długości i 19 stóp szerokości, z osobnym zakwaterowaniem dla kucyków, psów i pierwszego samochodu na kontynencie, 12-15 koni mechanicznych Arrol Johnston specjalnie doposażonych w ekspedycję.
Wyprawa była nękana typami problemów, które stały się znanymi cechami eksploracji polarnej. Wczesny sidetrip prawie zabił sześciu członków wyprawy podczas pierwszego wejścia na Mt. Erebus, który zostawił ich uwięzionych po stronie wulkanu w zamieci śnieżnej. Później pierwsza próba na biegunie załamała się w konfliktach osobowości i awariach sprzętu i została zmuszona do zawrócenia w ciągu 100 mil od celu. Niewystarczające zapasy żywności i śmierć kucyków wyprawy w drodze powrotnej spowodowały, że Shackleton narzekał: „Jesteśmy tak szczupli, że nasze kości bolą, gdy leżeliśmy na twardym śniegu.”
Niektóre sukcesy osiągnęła osobna północna grupa ekspedycyjna, która dotarła do magnetycznego bieguna południowego (ruchomy cel, kilka mil od geograficznego bieguna południowego), co wystarczyło, by uznać ogólny wysiłek za sukces. Po opuszczeniu Antarktydy, aby wrócić do domu, Shackleton napisał:
„Wszyscy okazaliśmy się mieć trzy okrzyki i ostatnie spojrzenie na miejsce, w którym spędziliśmy tyle szczęśliwych dni. Chatka nie była dokładnie pałacową rezydencją … ale z drugiej strony był to nasz dom przez rok, który zawsze żył w naszych wspomnieniach. Patrzyliśmy, jak mała chatka znika w oddali z uczuciami niemal ze smutku, a na pokładzie było niewielu ludzi, którzy nie żywili nadziei, że pewnego dnia znów będą żyć ciężkimi dniami w cieniu potężnego Erebusa.
Shackleton otrzymał tytuł szlachecki po powrocie do Anglii. Pięć lat później wykonał swoją najsłynniejszą próbę na biegunie. Ekspedycja Endurance, w której jego statek został uwięziony i zatopiony w lodzie, był kolejną techniczną porażką, ale epicką historią sukcesu przetrwania wbrew wszelkim przeciwnościom losu.
The Cape Royds Hut został odrestaurowany w latach 2004-2008 w ramach projektu Ross Sea Heritage Restoration Project, który opiekuje się czterema antarktycznymi chatami ekspedycyjnymi. Budynek został prawie dokładnie taki, jak na przełomie ubiegłego wieku. Robotnicy mieli nadzieję odkryć dwie skrzynki whisky, które podobno znajdowały się w chacie, ale byli zaskoczeni, że w 2006 r. Znaleziono pięć skrzyń whisky i brandy, nienaruszonych i pełnych. Zostały ostrożnie wyjęte z lodu cztery lata później.
Jedna skrzynia whisky została starannie wywieziona do Nowej Zelandii, gdzie konserwatorzy próbują powoli rozmrozić butelki. Firma Whyte i Mackay, pierwotny dostawca whisky, nadal prowadzą działalność, a teraz są zaangażowani w Muzeum Canterbury w Nowej Zelandii, gdzie próbują bezpiecznie odtajać część whisky, aby można było pobrać próbkę i, miejmy nadzieję, , przepis ponownie utworzony. Po zakończeniu eksperymentu skrzynia zostanie zwrócona do domu w chacie.
Możesz śledzić projekt whisky odwilży tutaj: The Great Whiskey Crate Thaw.
Jaskinia lodowych Erebus
Mieszkasz na Antarktydzie? Zmęczony mrożącym krew w żyłach lodowcem? Następnie udaj się do Języka lodu Erebus, gdzie można zobaczyć jedne z najbardziej spektakularnych formacji lodowych na Ziemi.
Lodowy język to unikalna formacja lodowcowa stworzona przez strumień lodu, który płynie szybciej niż otaczający lód, a tym samym wypycha się na morze przed krawędzią lodowca. Co więcej, ta działalność musi odbywać się w chronionej przystani, tak aby język lodowy pozostał nienaruszony, a nie rozbity przez silne prądy lub zderzenia z górami lodowymi.
Jest to dość specyficzna formuła i można ją znaleźć na zachodnim wybrzeżu wyspy Ross, gdzie Mt. Erebus – najbardziej wysunięty na południe aktywny wulkan na świecie – zasila lodowiec dolinny, który płynie przed otaczającym go lodem w chronioną część McMurdo Sound. Powstały Erebus Ice Tongue jest smukłym półwyspem wystającym 11 kilometrów od linii brzegowej, gdzie fale, aktywność pływowa i wewnętrzne naprężenia wyrzynają lodowiec w te oszałamiające jaskinie lodowe.
Dziwny, ząbkowany wygląd języka lodowego daje pewne wskazówki na temat zawiłości sił w pracy. Małe dziury na powierzchni lodu otwierają się w strzeliste, majestatyczne przestrzenie wewnątrz lodowca. Płynne kształty i wyszukane elementy – w tym „stalaktyty lodowe”, wiszące mostki lodowe i skomplikowane, niezwykle duże struktury krystaliczne – są oświetlone przez rozproszone niebieskie światło, które przenika z zimnego, antarktycznego słońca.
Jaskinie są popularną atrakcją dla mieszkańców pobliskich baz badawczych McMurdo Station i Scott Base, którzy przybywają, aby podziwiać zimne, ciche piękno tego miejsca. Dodatkowo zaobserwowano uszczelki Weddella odwiedzając podwodne jaskinie Erebus Ice Tongue – mniej do robienia zdjęć, więcej, aby uniknąć pożarcia przez orki i lamparty. Podczas odwiedzin, ludzie proszeni są o błaganie, aby nie siusiać w lodowych jaskiniach; pieczęcie, będąc poza zasięgiem ludzkich reguł, mogą robić, co im się podoba.
Know Before You Go
Jaskinie lodowe Erebus są miejscem chronionym i można je zwiedzać tylko ze stacji McMurdo, gdy towarzyszą im alpinistki programu US Antarctic. Dotarcie tam wymaga podróży przez lód morski z McMurdo, więc strona jest dostępna tylko przez krótki okres każdego roku.