Whakaari / White Island znajduje się w Bay of Plenty około 30 mil od brzegu, 140 mil na wschód od Auckland. Wyspa jest własnością prywatną, ale można ją zwiedzać z przewodnikiem, łodzią lub helikopterem. Z miast Whakatane, Rotorua i Tauranga można zorganizować pieszą wycieczkę po wyspie, która zaprowadzi Cię prosto do wielkiego krateru głównego. W trakcie wycieczki zapewnione są twarde czapki i maski przeciwgazowe.
Steampunk HQ
Dla niewtajemniczonych steampunk to gałąź science fiction / fantasy, która wyobraża sobie alternatywną przyszłość przemysłową, która odbiegała od naszej przeszłości gdzieś w epoce wiktoriańskiej, na wysokości technologii napędzanej parą. W tej retro przyszłości, mechanizmy zębate i koła zębate, maszyny eteryczne i zeppelin są preferowaną metodą podróżowania samolotem.
Być może najlepszym miejscem do poznania świata steampunkowego jest małe nadmorskie miasteczko Oamaru w Nowej Zelandii. Oamaru huczało ekonomicznie w 1800 roku, a więc jego budynki stanowią idealne miejsce na steampunkowe boisko z obfitą neoklasycystyczną i wiktoriańską architekturą. Tutaj znajdziesz Steampunk HQ, zlokalizowany w winnicy z 1883 roku.
Trudno dokładnie powiedzieć, czym jest centrala. W masywnym magazynie znajdują się eksponaty, które są równomiernym pokazem części sztuki i nawiedzonym przewodnikiem w stylu domu. Lokomotywa i stary sterowiec działają jak znaki Steampunk HQ na zewnątrz budynku. Jedna z wystaw, zatytułowana „Portal”, przedstawia zwiedzających podróżujących w czasie i przestrzeni oraz ich miedzianych pojazdów z rurami. Fragment wyposażenia zwany „Metagalactic Pipe Organ” pozwala ludziom grać pozaziemskie dźwięki odebrane przez oficerów HQ podczas skoków w czasie.
W Steampunk HQ odbywają się także filmy krótkometrażowe, a także imprezy i imprezy. Obok znajduje się The Libratory, rozszerzenie centrali Steampunk. To biblioteka i galeria sztuki poświęcona historii steampunk, gdzie artyści pokazują swoje wyroby i modelują swoje projekty. Nie tylko łączy przeszłość i teraźniejszość, ale także łączy całą społeczność Oamaru. Stało się to całym steampunkowym miastem.
Pani Chippy Monument
Wczesna eksploracja polarna była samotnym przedsięwzięciem, w którym żeglarze utknęli na swoich statkach od miesięcy, utrzymując się na ledwo jadalnych porcjach w najbardziej niegościnnych klimatach świata. Jednak ekspedycja Shackletona stała się nieco jaśniejsza dzięki obecności kota statku, pani Chippy.
Harry McNeish był stolarzem na wyprawie wytrzymałościowej Ernesta Shackletona na Antarktydę, a także członkiem długiej podróży z Wyspy Słoniowej do Południowej Gruzji w poszukiwaniu pomocy i ratunku dla pozostałych członków ekspedycji. Był również znany jako opiekunka pani Chippy, kot, który towarzyszył mężczyznom, dopóki Wytrzymałość nie została uwięziona w paczce. Niestety, pani Chippy została zastrzelona wraz z psami zaprzęgowymi, gdy drużyna została uwięziona w lodzie.
Aby uhonorować dzielnego kociaka, nowozelandzkie Towarzystwo Antarktyki dodało brązową statuę pani Chippy do grobu McNeisha w 2004 roku, widzianą jako, że zwykle siedzi na swoim łóżku na pokładzie statku.
Nazwa najdłuższego miejsca na świecie
Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu posiada rekord świata jako najdłuższą nazwę miejsca na całej planecie, na długości 85 znaków.
Ten 1000-stopowy pagórek na Północnej Wyspie Nowej Zelandii nosi imię Tamatea, który był legendarnym odkrywcą Maorysów, który przemierzał rozległe ziemie Nowej Zelandii. Aby uhonorować jego wyczyny, Maorysi nazwali wzgórze za nim i aby pokazać swoją prawdziwą adorację, użyli całego zdania. Toponim 85 znaków tłumaczy dosłownie „szczyt, na którym Tamatea, człowiek z dużymi kolanami, suwak, wspinacz gór, wędrowiec, który podróżował, zagrał flet z nosa do swojej ukochanej”.
Chociaż toponim 85-kartowy jest oficjalną nazwą, istnieje wiele innych wersji nazwy, które są rzadziej używane – na przykład „Taumata-whakatangihanga-koauau-o-Tamatea-haumai-tawhiti-ure-haea-turi-pukaka -piki-maunga-horo-nuku-pokai-whenua-ki-tana-tahu, „które ma 105 liter i tłumaczy się na” szczyt fletu nosa granego przez Tamatei – który został zepchnięty z daleka, miał rozcięty penis , padł na kolana, wspiął się na góry, upadł na ziemię i otoczył ziemię – swemu ukochanemu. ”
Bez względu na to, czy jest napisane literami 85, czy 105, to wzgórze pozostaje liderem Guinness Book of World Records dla najdłuższych nazw miejsc i stało się atrakcją turystyczną dla geografii i frajerów z całego świata.
Wrights Hill Fortress
Zbudowana na początku lat czterdziestych Forteca Wrights Hill to okrągły nabrzeże artylerii składające się głównie z długich podziemnych tuneli, które zostały faktycznie wykorzystane do stworzenia dźwięku krasnoludzkich kopalń Śródziemia.
Ukończony w ostatnich latach II wojny światowej, fort miał mieć trzy duże działka umieszczone na części nadziemnej, chociaż tylko dwa (9,2 „Mk XV-tych dla was, fanów uzbrojenia) były kiedykolwiek zainstalowane. Przysadzista okrągła podstawa nie wyglądała zbyt dobrze na ziemi, ale pod ziemią znajdowała się labirynt ciasnych betonowych tuneli, niektóre zanurzone w głębokości 50 stóp w ziemi. Większość podziemnego podziemia była wykorzystywana jako przestrzeń magazynową lub biurową, chociaż istniały również pomieszczenia wypełnione dużymi silnikami Diesla do zasilania.
Baza nigdy nie widziała żadnych akcji podczas wojny, ale obie potężne działa zostały zwolnione w latach następujących po ustaniu działań wojennych. Testowe strzały wystrzeliły pociski nad terytorium Nowej Zelandii, pozornie tylko po to, by powiedzieć, że nie zostały wprowadzone za darmo. Chociaż istnienie naprawdę skończyło się w niewielkim stopniu, ponieważ zostały złomowane w 1960 roku, a części zostały sprzedane Japończykom, prawdopodobnie w ten sposób: „tutaj i tak zbudowaliśmy dla ciebie te bronie”. Fort został porzucony niedługo po.
Dziś twierdza została przywrócona przez społeczeństwo konserwatorskie i oficjalnie nazwana zabytkiem. W niektóre święta 2000 stóp tuneli jest udostępnionych zwiedzającym. Witryna jest również często wykorzystywana jako zestaw do telewizorów i produkcji filmowych. Na szczęście tunele znajdujące się pod podstawą zostały użyte jako paleta dźwiękowa dla Mines of Moria w Drużynie Pierścienia Petera Jacksona. Tworzenie tuneli 50 stóp pod ziemią może nie być wystarczająco głębokie, by uwolnić Balroga, ale jest wystarczająco głębokie, by brzmiało jak można.