Faro a Colon (Columbus Lighthouse)
Natychmiast po jego śmierci Kolumb został pochowany w Valladolid, mieście, w którym spędził ostatnie dni. Następnie, na życzenie swojego syna Diego, ciało zostało przeniesione do Sewilli. Tymczasem Diego udał się z powrotem do Republiki Dominikany, aby rozpocząć budowę katedry, która miała zatrzymać szczątki ojca, zgodnie z jego ostatnimi życzeniami. Niestety, Diego zmarł w 1526 roku, zanim zdążył to zrobić, a on z kolei został pochowany w Sewilli obok swojego ojca. Obaj Kolumbowie przebywali tam przez kolejne 16 lat, ale kiedy katedra Santa Maria została ukończona w Republice Dominikany, wdowa po Diego wprawiła koła w ruch, aby oba ciała się tam poruszały. W 1542 r. Szczątki ponownie opłynęły błękit oceanu i dołączyły do brata Christophera, Bartłomieja, który zmarł w Santo Domingo rok wcześniej.
Tam pozostali przez ponad 200 lat, ale kiedy Hiszpanie zostali usunięci z Dominikany w 1795 roku, zabrali ciało odkrywcy wraz z nimi do innej hiszpańskiej twierdzy na Karaibach: Hawana na Kubie.
Po powrocie na Dominikanę prawie sto lat później robotnik budowlany pracujący przy renowacji katedry odsłonił pudełko wiodące – nie imponujące, z wyjątkiem napisu na wewnętrznej stronie wieka: „Znakomity i wspaniały człowiek, Don Colon, Admirał Oceanu Morze.”
Na pierwszy rzut oka wydawało się oczywiste, że Hiszpanie musieli w swoim pośpiechu podjąć niewłaściwą decyzję. Ale jest pewien haczyk – zarówno ojciec, Christopher, jak i syn Diego byli w swoim życiu znani jako „Don Colon” i oboje mieli ten sam tytuł „Admirał Morza Oceanu”.
W 1898, kiedy Hiszpanie zostali wypchnięci z Kuby przez Amerykanów, zarówno Hiszpanie, jak i Dominikanie zdecydowali, że szczątki będące w ich posiadaniu są autentycznym przedmiotem, a drugi musi trzymać syna. Dlatego w Sewilli przygotowano skomplikowany grobowiec katedralny dla powrotu badacza do ojczyzny, podczas gdy w jego przybranym domu zaplanowano kolejny „oficjalny” grób.
Wzmocnienie dominacji Dominikanów zajęło nieco czasu. Dopiero w 1931 r. Odbył się konkurs na projekt, wygrany przez szkockiego architekta, który zaproponował złożony z 688-metrowego krzyża pomnik, który obecnie stoi. Budynek był ledwo gotowy na 500 rocznicę przyjścia Kolumba w 1992 roku, kiedy szczątki zostały ostatecznie pochowane.
W 2003 roku kontrowersje poruszyły nauki o DNA, a pozostałości w Sewilli testowane były na znanych pozostałościach brata Kolumba, Diego i syna Fernando. Chociaż wyniki są obiecujące, wyniki nie są jednoznaczne, a do tej pory szczątki pochowane w latarni morskiej w Santo Domingo Este nie zostały przetestowane, więc na razie tajemnica trwa.
La Isabela
Nazwany na cześć hiszpańskiej królowej, która sfinansowała jego wyprawy do Nowego Świata, była to jedna z pierwszych europejskich osad – Viking contact pre-dates to – w obu Amerykach. La Isabela została założona na północnym wybrzeżu Hispanola w 1494 roku przez Krzysztofa Kolumba i 1500 kolonistów. W 1498 roku został porzucony.
Badania archeologiczne prowadzone przez zespół z Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie w latach 1989-1999 ujawniły większość tego, co wiemy o tym wczesnym mieście.
Wracając do swojej drugiej podróży, Kolumb przybył na miejsce La Isabela z 17 statkami załadowanymi osadnikami, żywym inwentarzem i materiałami do budowy i handlu z miejscowymi Indianami Taino. Solidne mury miejskie i kamienne budynki zostały uzupełnione o 200 palmy z chatami w strzechach, w odróżnieniu od chat tubylczych, do pomieszczeń mieszkalnych.
Nie był to technicznie pierwszy budynek Kolumba – w 1492 r. Podczas swojej pierwszej podróży zbudował mały fort w Concepción de la Vega, który był otoczony małą osadą. Wiele lat później, kiedy odkryto złoto, Concepción stało się pierwszym amerykańskim boomtownem złota. Ale La Isabela miała być miastem, a nie fortecą. Ale podobnie jak Jamestown i Roanoke, którzy osiedlili się w obu Amerykach, okazali się znacznie trudniejsi niż to sobie wyobrażali.
Surowa pogoda, upadki upraw i huragany na wybrzeżu odstraszyły osadników od La Isabela w ciągu zaledwie czterech lat, przenosząc się do Santo Domingo.
Odwiedzający stronę mogą znaleźć więcej informacji w Muzeum Isabeli.